Δύσκολη μέρα η σημερινή. Αντίπαλος όλων των θετικών ενδεχομένως προσδοκιών της, ο αποχωρισμός του φίλου μας Σπύρου Μπεράτη, Του Δημάρχου μας, του δικού μας ανθρώπου.Δύσκολη μέρα λοιπόν η σημερινή , γιατί στα όσα θα ειπωθούν , θα ελλοχεύει πάντα ο κίνδυνος να ξεχαστούν πάμπολλα, γιατί ο άνθρωπος αυτός είχε την δυνατότητα των άπειρων συμβολισμών.Τι να πρωτοαναφέρω για να αποδώσω το μεγαλείο του.Τι να πρωτοσημειώσω για να αποδώσω με τον πιο αυθεντικό τρόπο τα έργα και τις ημέρες του.Είναι πράγματι πολύ δύσκολο να μιλήσεις για έναν άνθρωπο που μιλούσε και ενεργούσε πάντα με όρους μέλλοντος, ερχόμενος και ο ίδιος από το μέλλον.Είναι πράγματι πολύ δύσκολο να μιλήσεις για το μυαλό, για το σχέδιο, για το όραμα και τις ιδέες ενός ανθρώπου που πάντα προλάβαινε τα γεγονότα.Αγαπημένε μας Σπύρο,Υπήρξες αξιοπρεπής, ηθικός, λιτός, απλός, δίκαιος , χρήσιμος, έντιμος, καθαρός, πιστός, έμπιστος, καταδεκτικός, ταπεινός, ικανός, φιλότιμος, εργατικός, πρωτοπόρος, πατριώτης αγνός.Υπήρξες όλα αυτά τα οποία περιποιούν τιμή σ’ ανθρώπους που δεν δυσκολεύονται ιδιαίτερα για να ταξινομήσει το όνομά τους η ιστορία του τόπου μας στις χρυσές σελίδες της.Υπήρξες ο άνθρωπος της διπλανής πόρτας που είχες πάντα πρώτιστο στόχο, την κοινωνική προσφορά , την κοινωνική δικαιοσύνη, την κοινωνική πρόοδο, αρχές δηλαδή που ταξιδεύουν μια κοινωνία πολλά χρόνια μπροστά.Στα όσα όμως δύσκολα της ημέρας φίλε Σπύρο (μεγάλη τιμή για μένα η φιλία σου σημειώνω …) θα ήθελα να σε ενημερώσω ότι σήμερα εδώ, στον αποχωρισμό σου έχουν συρρεύσει άνθρωποι απ’ όλη την πόλη , απ’ όλο το Δήμο, απ’ όλο το Νομό, απ’ όλη την περιφέρεια – παρά την πανδημία – για να σου εκφράσουν την ευγνωμοσύνη τους για τα όσα απλόχερα μας πρόσφερες και για να αποδείξουν για μια ακόμα φορά πως άνθρωποι σαν και εσένα θα έχουν πάντα σημαντικό αποτύπωμα στην ζωή του τόπου μας.Άνθρωποι σαν και εσένα , είναι γνωστό τοις πάσοι ότι μόνο αδιάφορο πέρασμα δεν είχαν από την επίγεια δράση τους .Πέρασε η ώρα όμως αγαπημένε μας Σπύρο, και όσο οι λέξεις που με δυσκολία βγαίνουν από μέσα μας προχωρούν, τόσο πιο δύσκολη κάνουν την ατμόσφαιρα.Και επειδή σε γνώρισα καλά και για πολλά χρόνια , ξέρω πως λόγω του διακριτικού και ευγενικού χαρακτήρα σου, ποτέ δεν θα ήθελες να δυσκολεύεις τα γεγονότα και τις στιγμές.Άφησα για το τέλος την αναφορά μου στην αγαπημένη σου Τζένη , στα λατρευτά παιδιά και εγγόνια σου , στα αγαπημένα αδέρφια σου, για να τους πω με παρρησία πως η ζωή τους και η ζωή σου γύρω απ’ αυτούς, είναι ότι πιο επιθυμητό και αγαπητό μπορεί να νοσταλγήσει και να επιθυμήσει ο κάθε άνθρωπος. Η δικαίωσή σου και σε αυτόν τον τομέα ατελείωτη.Κλείνοντας λοιπόν, τώρα που πέφτει η αυλαία, οφείλω να σε αποχαιρετήσω με τα κορυφαία συναισθήματα που μπορεί να διαθέτει ένας άνθρωπος , να σου ευχηθώ καλό ταξίδι στους μεγάλους ουρανούς και να ξέρεις πως είμαι σίγουρη ότι και από εκεί ψηλά θα μας προσέχεις , θα μας συντροφεύεις και θα ψάχνεις για τις καινούριες – πρωτοπόρες αναζητήσεις σου.Με σεβασμό, αγάπη και τιμή.Η φίλη σουΝίκη Κοκκαλιάρη