Ιδιαίτερο προβληματισμό και ανησυχία προκαλούν οι σημαντικές ελλείψεις και τα φαινόμενα κερδοσκοπίας που παρατηρούνται και στον τομέα του φαρμάκου.
Αυτή τη στιγμή, πολλά είναι τα φαρμακευτικά σκευάσματα που απουσιάζουν από τα ράφια των φαρμακείων, αρκετά εκ των οποίων είναι απαραίτητα για τις καθημερινές ανάγκες ασθενών με χρόνιες παθήσεις και όχι μόνο. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι δεν μπορούν να ακολουθήσουν με ομαλότητα τη φαρμακευτική τους αγωγή και αναγκάζονται να προβαίνουν στη διαρκή και αγωνιώδη αναζήτησή της. Είναι ζήτημα επιβίωσης για τους συνανθρώπους μας.
Όπως επισημαίνει σε πρόσφατη παρέμβασή του ο Φαρμακευτικός Σύλλογος Αττικής, λείπουν περισσότερα από 400 φάρμακα πρώτης ανάγκης, με τις ελλείψεις να αφορούν σε αναντικατάστατα φάρμακα όπως, παυσίπονα, αντιδιαβητικά, αντιβιοτικά, αντιπηκτικά, αντιεπιληπτικά, αντικαταθλιπτικά κ.α.
Αποτελεί, λοιπόν, θλιβερή διαπίστωση πως το έλλειμμα φαρμάκων καθημερινής χρήσης τείνει να λάβει ανεξέλεγκτες διαστάσεις. Βεβαίως, υπεύθυνοι για αυτό είναι η κυβέρνηση και το Υπουργείο Υγείας. Είναι πιστοί στο δόγμα της «αυτορρύθμισης της αγοράς» και επιτρέπουν δια της ανοχής τους τη λειτουργία των παράλληλων εξαγωγών, δίχως τον παραμικρό έλεγχο και την όποια παρεμβατική κατασταλτική δράση απαιτείται. Με αυτό τον τρόπο, πολλά φάρμακα, τα οποία θεωρούνται οικονομικά και φτηνά στην Ελλάδα, εξάγονται υπέρμετρα και ανεμπόδιστα σε χώρες του εξωτερικού, που έχουν υψηλότερη τιμή, με σκοπό τη γιγάντωση του χονδρεμπορικού κέρδους.
Το αρμόδιο Υπουργείο Υγείας και η κυβέρνηση συνολικά, οφείλουν, να δώσουν λύση στο μεγάλο πρόβλημα της έλλειψης φαρμάκων. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί σε σημαντικό βαθμό με την απαγόρευση από τον ΕΟΦ των παράλληλων εξαγωγών των φαρμακευτικών σκευασμάτων που βρίσκονται σε ανεπάρκεια στην αγορά.
Το 2015, επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ υπήρξε ξανά το ίδιο πρόβλημα, το οποίο, όμως, αντιμετωπίστηκε με απαγόρευση των παράλληλων εξαγωγών, σε συνδυασμό με τη διενέργεια των απαραίτητων ελέγχων στην αγορά του φαρμάκου.
Δυστυχώς και σε αυτό το κρίσιμο και ευαίσθητο ζήτημα η κυβέρνηση παρακολουθεί παθητικά και κωλυσιεργεί. Είναι λυπηρό και συνάμα εξοργιστικό, χιλιάδες ασφαλισμένοι και ασθενείς να ψάχνουν φάρμακα από το ένα φαρμακείο στο άλλο, μην μπορώντας να βρουν ακόμα και ένα απλό παυσίπονο ή αντιβιοτικό. Πραγματικά, είναι απαράδεκτο συμπολίτες μας να αδυνατούν να εξασφαλίσουν την αγωγή τους. Επιτέλους, οι κυβερνώντες πρέπει να σταματήσουν να παίζουν με την υγεία των πολιτών και να αναλάβουν τις ευθύνες τους, αντιμετωπίζοντας δραστικά αυτή τη δυσμενή και απαράδεκτη κατάσταση.
346