“Νέος Χάρτης Υγειονομικών πράξεων” “Νέες υγειονομικές διαδικασίες”
“Στην Ηλεία έχουμε 3 Νοσοκομείο και 7 Κέντρα Υγείας. Αλλού βρίσκεται η μεταρρύθμιση“
Γίνεται ακόμα φανερότερο οτι δεν μπορεί να συνεχίζει η χώρα μας να έχει το ίδιο σύστημα Υγείας έτσι όπως δομήθηκε από την μεταπολίτευση. Οι τεχνολογικές εξελίξεις, οι Υγειονομικές ανάγκες και οι προτεραιότητες της κοινωνίας για πρόληψη και συνεχή υγειονομικό έλεγχο, είναι μερικές μεταβλητές που αλλάζουν το “παράδειγμα” του Εθνικού Συστήματος Υγείας.
Όμως η σοβαρή συζήτηση δεν είναι για “χάρτες Υγείας” για δομές και κλινικές που φιλοξενούνται σε μία πόλη ή περιοχή. Τα παραπάνω είναι “ψευτοδιλήμματα” μπροστά στην μεγάλη εικόνα που είναι το Επάγγελμα του Ιατρού. Μόνο μέσα από τη θεσμοποίηση, την συγκεκριμενοποίηση του Καθηκοντολογίου του Ιατρού και την επανεκοινωνικοποίησή του, τότε θα έχουμε ουσιαστικά μεταρρυθμιστικά αποτελέσματα.
Σήμερα ο Ιατρός είναι ανεξέλεγκτος. Δεν ελέγχεται από πουθενά, δεν γνωρίζουμε το ωράριό του, τις υποχρεώσεις του, τις επικοινωνίες με το Δημόσιο σύστημα και με τον πολίτη κλπ. Οι Ιατρικοί σύλλογοι ασχολούνται με πολιτικά θέματα μόνο και όχι με τον έλεγχο του Ιδιώτη και του Δημόσιου υπάλληλου Ιατρού, την συμμετοχική λειτουργία τους και την ουσιαστική παρέμβαση στην Υγεία. Στην Ελλάδα έχουμε την πιο “Ιδιωτικοποιημένη” πρωτοβάθμια περίθαλψη (Βλέπε συμπεράσματα ερευνών Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, Τμήμα Κοινωνικής και Εκπαιδευτικής Πολιτικής, Μ. Γείτονα, Κ. Σουλιώτης) που οι πολίτες αναγκάζονται να δίνουν χρήματα από τον οικογενειακό τους προϋπολογισμό. Ούτε καν από Ιδιωτικό φορέα (Ιδιωτική ασφάλιση) ούτε από Δημόσιο Ταμείο (ΕΦΚΑ).
Τέτοια μεταρρύθμιση χρειάζεται. Υπάρχουν πολλοί υγειονομικοί επαγγελματίες που δεν έχουν “χώρο” στις πράξεις της Υγείας. Ο Ιατρός τα κάνει όλα. Γι’ αυτό χρειάζεται νέος χάρτης “Υγειονομικών πράξεων” και “υγειονομικών διαδικασιών”, τη λογική πρώτα πριν να αρχίσουμε να λέμε ποιος θα το κάνει ή ποια δομή θα κλείσει ή θα ανοίξει.
Α.Χ.