Δεν αφήνει, δυστυχώς, πολλές ελπίδες για θετικές εξελίξεις στο ζήτημα της de minimis αποζημίωσης των καστανοπαραγωγών Ηλείας λόγω ‘’φαιάς σήψης’’, η απάντηση του Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων, Γ. Γεωργαντά, σε σχετική ερώτηση που είχε καταθέσει ο επικεφαλής της Κ.Ο. του ΠΑΣΟΚ Μιχάλης Κατρίνης, προ ημερών, για το θέμα.
Ειδικότερα, το Υπουργείο στη δισέλιδη απάντησή του εξαντλείται σε γενικολογίες που ελάχιστη σχέση έχουν με το ζητούμενο και καταλήγει πως σε ό,τι αφορά την στήριξη του εισοδήματος των καστανοπαραγωγών, έχει ήδη σταλεί αίτημα προς έγκριση για την ενίσχυση των καστανοπαραγωγών της Περιφερειακής Ενότητας Πιερίας προς το Υπουργείο Οικονομικών, ενώ δεν ξεκαθαρίζει τι θα γίνει με τα αιτήματα των υπολοίπων περιοχών. Παράλληλα, στην απάντηση τονίζεται χαρακτηριστικά, όσο και δυσοίωνα ως προς τη δυνατότητα αναθεώρησης της αρχικής απόφασης, πως όλα τα κυβερνητικά μέτρα ενίσχυσης των παραγωγών βρίσκονται πάντοτε υπό την αίρεση των δημοσιονομικών δυνατοτήτων της χώρας.
Υπενθυμίζεται πως ο Μιχάλης Κατρίνης προχώρησε στην ερώτηση, από τη στιγμή που η «φαιά σήψη», μετά τη «σφήκα της καστανιάς» και του «έλκους», μετρά δύο περίπου χρόνια παρουσίας στην περιοχή της Ηλείας και απασχολεί ιδιαίτερα τους δεκάδες παραγωγούς που δραστηριοποιούνται είτε στα περίπου -βάσει νόμου- 750 καλλιεργούμενα στρέμματα, είτε στις ελεύθερες καλλιέργειες των περιοχών του οροπεδίου Φολόης (Φολόη, Κούμανι, Αχλαδινή, Μηλιές).
Όπως τόνισε για το ζήτημα ο Ηλείος βουλευτής: «Η κατεξοχήν αγροτική, όσο και πολύπαθη λόγω των επανειλημμένων πυρκαγιών, Ηλεία μένει για ακόμη μια φορά εκτός των αποζημιώσεων του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης. Τώρα και οι καστανοπαραγωγοί των δασόβιων και παραδασόβιων ορεινών περιοχών της Ηλείας δεν έχουν τίποτα να περιμένουν από τον κ. Γεωργαντά. Η κατάστασή τους επιδεινώνεται περισσότερο μάλιστα, αφού ούτε ο ΕΛΓΑ τους αποζημιώνει για το συγκεκριμένο παθογόνο. Έτσι, οι μέχρι πρότινος δυναμικές, όσο και εξωστρεφείς καστανοκαλλιέργειες της Ηλείας γίνονται σταδιακά μη βιώσιμες. Δεν είναι τυχαίο μάλιστα, πως πολλοί παραγωγοί προσανατολίζονται ακόμη και στην εγκατάλειψή τους, καθώς μεγάλο ποσοστό της παραγωγής καθίσταται μη εμπορεύσιμο λόγω της νέας ασθένειας. Και όλα αυτά συμβαίνουν εν μέσω δυσβάσταχτης ανόδου του κόστους παραγωγής. Αν δεν αλλάξει ριζικά κατεύθυνση και σχεδιασμό η κυβέρνηση, όσο και το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, δυστυχώς, η ερήμωση της υπαίθρου, η ερήμωση της Ηλείας δεν θα αποφευχθούν…».
298