Πώς και τι άραγε να μπορεί να σκεφτεί ένας άνθρωπος σήμερα ειδικότερα;;
Η ελευθερία σκέψης είναι το παν. Κάτι που η σκληρή καθημερινότητα λειτουργεί ως απαγορευτικό για εκατομμύρια συνανθρώπους μας. Πώς να σκεφτεί ελεύθερα ένας πεινασμένος, ένας άστεγος, ένας άνεργος, ένας καταχρεωμένος, ένας βιοπαλαιστής, μια μάνα που ψάχνει τρόπο να θρέψει τα παιδιά της, ένας φοιτητής που όσα μαθαίνει στο πανεπιστήμιο τα ξεχνάει μόλις δουλέψει σερβιτόρος, λατζέρης, διανομέας για να μπορεί να πληρώσει τα έξοδα των σπουδών του (δημόσια παιδεία τέλος), ένας ασθενής, ανασφάλιστος, ένας στρατιώτης, ένας εργάτης, ένας πρόσφυγας….
Που να βρουν χρόνο για ελεύθερη σκέψη όλοι αυτοί κι άλλοι τόσοι, μαζί τους κι εγώ, που η καθημερινότητα μας έχει βομβαρδιστεί από κωδικούς επιβεβαίωσης – επιβίωσης, επιδόματα φτώχειας, καλάθια προσφορών, δείκτες τιμών, βία κάθε μορφής…..
Ο σύγχρονος καπιταλισμός, που έχει γερές βάσεις στο παρελθόν, μας χρειάζεται ως γρανάζια στις μηχανές του. Οπότε η ελεύθερη σκέψη απαγορεύεται, πότε με άμεσα μέτρα πότε με πλάγια….
Κι όταν νιώθουν ότι απειλούνται, ρίχνουν τα θεάματα, γιατί άρτος δεν υπάρχει….Ακουλουθούν οι έξωθεν απειλές, οι τραπεζικοί εκβιασμοί κλπ κλπ…
Ελεύθερη σκέψη λοιπόν, το μόνο όπλο ενάντια στην εξαθλίωση.