Παρακολούθησα από κοντά την κατάθεση στεφάνων στην πλατεία Ηρώων στην Αμαλιάδα στο μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη. Καθόμουν με τους υπόλοιπους συναδέλφους εκπαιδευτικούς κοντά στους μαθητές/τριες μας και στις σημαίες των σχολείων μας.
Πουθενά δεν υπήρχε εκπροσώπηση του εκπαιδευτικού κλάδου, της Παιδείας, στην κατάθεση στεφάνων. Καμία αναφορά στον κλάδο που υποτίθεται οτι μέσω των μαθητών/τριων είναι πρωταγωνιστές/τριες στην μαθητική εκδήλωση της 28ης Οκτωβρίου σε πόλεις όπως της Αμαλιάδας. Θα μπορούσε για παράδειγμα να καταθέσει στεφάνη ένας ή μια Διευθυντής/τρια εκ μέρους της Διεύθυνσης Πρωτοβάθμιας ή Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Ή θα μπορούσε να είχε παρουσία η κεντρική ομιλία και από μαθητές/τριες και από εκπαιδευτικό.
Το, ίσως, ακόμα χειρότερο είναι η διάταξη των σχολείων και των επισήμων. Οι σημαίες είχαν χωριστεί, δεν ήταν μαζί και οι επίσημοι ήταν τόσο κοντά στο μνημείο, που φαίνονταν οτι αυτοί πρωταγωνιστούν στην εκδήλωση. Όχι οι μαθητές/τριες. Η ταχύτητα διεκπεραίωσης και η “γρήγορη” μετάβαση για την καθιερωμένη παρέλαση, προξένησε άλλη μια άσχημη εντύπωση, μία εικόνα προχειρότητας.
Σιγά το θέμα, θα σου πει ο άλλος. Αυτός που καταναλώνει ειδήσεις, αυτός που παλεύει για τα καθημερινά έξοδα, αυτός που σκέφτεται τους άμαχους στη Γάζα και στο Ισραήλ, δεν κάθεται να υπεραναλύει τώρα ειδήσεις της περιφέρειας και θεματάκια για τις μαθητικές εκδηλώσεις. Και όμως: Η “μεγάλη παραίτηση” δεν αφορά μόνο τα εργασιακά, δεν αφορά μόνο τη συμμετοχή στα κοινά, αφορά και το “διαζύγιο” με την κοινή λογική. Και ξέρετε κάτι; Το Δημόσιο ως έννοια Δημόσιας Κρατικής Υπηρεσίας έχει πρωταγωνιστικό λόγο και παρεμβατικό ρόλο στα κοινωνικά θέματα. Δημιουργεί συνήθειες, παράγει κοινωνικά θέματα και τελικά συνδιαμορφώνει ενεργούς πολίτες.
Η αλλαγή υποδείγματος στην κοινωνία μας, είναι το μεγάλο ζητούμενο τη σημερινή εποχή. Θέλουμε ενεργούς, δημοκρατικούς και δυναμικούς πολίτες. Κάθε μας ενέργεια δυναμώνει ή αποδυναμώνει τις αντιλήψεις των νέων για τα κοινά και τη χρησιμότητα της συμμετοχής στη Δημοκρατία μας. Πρέπει να έχουμε πολιτικές, που να δίνουμε ρόλο στους νέους μας. Άμεσα, γρήγορα και σε κάθε ευκαιρία. Ειδικά σε μία εκδήλωση, όπως της 28ης Οκτωβρίου.
Άκης Χουζούρης