Στη συνεχή και χαοτική ζωή μας, δεν υπάρχει χρόνος για αναστοχασμό και συνειδητοποίηση. Ο καταστροφικός σεισμός στην Τουρκία, με τις τρομακτικές απώλειες ανθρώπινων ζωών “κατάπιε” μία ξέφρενη πολιτική κοντά 8 χρόνων Τουρκικής επιθετικότητας. Τώρα η πραγματικότητα κατευνάζει τους “έτοιμους” να πατήσουν το κουμπί του πυραύλου. Τέλος ο εθνικοκαπηλεία, από την πλευρά του Ερντογκάν. Και;
Μα, πώς ένα τόσο δυνατό κράτος να έχει τις απλές υποδομές ασφάλειας σε κτίρια και αγωγούς φυσικού αερίου μέσα με μεγάλες πόλεις; Πώς δεν έχει δυνάμεις εσωτερικής ανάγκης και εκτάκτων συνθηκών; Πώς γίνεται να υπάρχουν λεφτά για τα F-16 ενώ δεν έχουν λεφτά για δρόμους και πλατείες;
Και μη μου πείτε άφησέ τα τώρα αυτά, δεν βλέπεις οτι έχουν νεκρούς και βρίσκονται σε πολύ άσχημη κατάσταση; Είναι σε άσχημη κατάσταση επειδή στην Τουρκία δεν υπάρχει κοινωνία των πολιτών. Δεν υπάρχει ουσιαστική “Κοινωνική Αντιπολίτευση, δηλαδή θεσμικές και θεσμίζουσες μορφές ανεξάρτητες από την εκάστοτε πολιτική συγκυρία. Η δικαιοσύνη, η Αστυνομία, τα Πανεπιστήμια έχουν υποταχθεί πλήρως τα τελευταία χρόνια μετά το πραξικόπημα του 2016.
Η πραγματικότητα έχει και άλλες πτυχές. Τα βάσανα ενός λαού, τα γεγονότα μιας γειτονικής χώρας δίνουν το παράδειγμα ή τις βάσεις σκέψης στις διπλανές χώρες. Στην Ελλάδα η υπερβολή και η αμετροέπεια είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα, τόσο των εθνικοπατριωτών που καπηλεύονται μία ιστορία ανιστόρητη, όσο και των ντήλερς συντεχνιών και μειοψηφικών κομματιών της Ελληνικής κοινωνίας. Από την άλλη η πραγματικότητα ενός αποτελέσματος Εθνικών εκλογών στην Κύπρο, δεν περνάει απαρατήρητο όσον αφορά την ποιότητα των δημοσκοπήσεων, σήμερα. Έδιναν προβάδισμα πολλών μονάδων στον πρώτο και άλλον δεύτερο. Η πραγματικότητα είναι αμείλικτη. Λάθος οι δημοσκοπήσεις στην Κύπρο. Άλλα τα αποτελέσματα.
Η πραγματικότητα συνεχίζει να υπάρχει. Είναι. Δημιουργεί και παράγει αποτελέσματα διαφορετικά παρά τους προγραμματισμούς, τους οργανικισμούς και τους άλλους – ισμούς. Γι’ αυτό όσοι ράβουν κουστούμια και όσοι μιλάνε με στιβαρές και έτοιμες λύσεις σε έναν κόσμο αβεβαιότητας και χαοτικής συμπεριφοράς, ας τους κοιτάξουμε λίγο με μία δεύτερη ματιά. Δεν είναι κακό.