Πριν από πέντε χρόνια πέρασε πρώτη στο τμήμα Μαθηματικών της Σχολής Θετικών Επιστημών του ΑΠΘ. Φέτος, αποφοίτησε -επίσης πρώτη- έχουσα πάρει το μοναδικό πτυχίο στην ιστορία της Σχολής με βαθμό δέκα! Και η Σχολή μετρά σχεδόν έναν αιώνα ζωής!

Είδε το όνομά της να γίνεται μέσα σε λίγες ώρες γνωστό σε όλη τη χώρα καθώς το κατόρθωμά της κατέκλυσε με δημοσιεύματα και αφιερώματα τα ΜΜΕ.

Η Ελίνα Χατζηδημητρίου, η απόφοιτος του Τμήματος Μαθηματικών του ΑΠΘ, η οποία έλαβε βαθμό πτυχίου δέκα (10) -το πρώτο 10 της Σχολής Θετικών Επιστημών του Αριστοτελείου σε όλα τα χρόνια λειτουργία της- μίλησε για τα άτομα που την ενέπνευσαν και εκείνα που θέλει να εμπνεύσει η ίδια, εξήγησε γιατί δίνει ψήφο εμπιστοσύνης στο ελληνικό δημόσιο πανεπιστήμιο και τοποθετήθηκε για τα έμφυλα στερεότυπα, που εμμέσως προάγονται μέσα από την επισήμανση ότι η αριστούχος …είναι γυναίκα.

«Θα ήθελα αρχικά να επισημάνω πως είμαι ο πρώτος άνθρωπος στην ιστορία της ΣΘΕ του ΑΠΘ που πήρε πτυχίο με 10 και όχι η πρώτη γυναίκα» δηλώνει η Ελίνα Χατζηδημητρίου σε συνέντευξή της στο Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, απαντώντας στο ερώτημα, αν η επισήμανση πως είναι «η πρώτη γυναίκα» που αποφοίτησε με 10 στην ιστορία της ΣΘΕ του ΑΠΘ, την ενοχλεί ως διαχωρισμός ή την κάνει να αισθάνεται πως εμπνέει.

«Το φύλο μου στην προκειμένη περίπτωση πιστεύω ότι τονίστηκε επειδή το πλήθος των γυναικών που έχουν φοιτήσει στο Τμήμα Μαθηματικών από την ίδρυση της Σχολής είναι μικρότερο συγκριτικά με αυτό των αντρών, οπότε και η πιθανότητα να πετύχει γυναίκα μία τέτοια διάκριση ήταν εξ ορισμού μικρότερη σε σχέση με την αντίστοιχη πιθανότητα για έναν άντρα. Υπό αυτό το πρίσμα λοιπόν, δεν είναι μία επισήμανση που με ενοχλεί», εξηγεί. Παράλληλα επισημαίνει πως «δεν θα ήθελα να πιστεύω ότι εμπνέω, καθώς θεωρώ το στερεότυπο που θέλει τις γυναίκες να μην μπορούν να διαπρέψουν στις θετικές επιστήμες αναχρονιστικό», ωστόσο, «επειδή δεν έχουμε όλοι την δια άποψη επί του θέματος, εννοείται πως θα αισθανόμουν μεγάλη χαρά και τιμή αν μπορούσα να εμπνεύσω νέα κορίτσια να πιστέψουν στον εαυτό τους και να κυνηγήσουν το πάθος τους στις θετικές επιστήμες».

«Τα σχολικά χρόνια και η αναγνώριση στους δασκάλους»

Η αγάπη της για τα μαθηματικά γεννήθηκε στο Λύκειο και ιδιαίτερα μετά την Β’ τάξη του Λυκείου, οπότε και άρχισε να τα μελετά πιο συστηματικά και με μεγαλύτερο ζήλο σε σχέση με τα υπόλοιπα μαθήματα. «Θα έλεγα ότι ανακάλυψα το πάθος μου αυτό στο σχολείο, τόσο μέσα από προσωπική προσπάθεια και ενασχόληση με το αντικείμενο, όσο και με τη βοήθεια των καθηγητών μου, τους οποίους σέβομαι και εκτιμώ πολύ. Στο οικογενειακό μου περιβάλλον δεν είχα κάποιον που να ασχολείται καθαρά με τα μαθηματικά. Οι γονείς μου τα χρησιμοποιούν σαν εργαλείο για τη δουλειά τους, αλλά τίποτα περισσότερο», αναφέρει.

Στις Πανελλαδικές εξετάσεις στο μάθημα των μαθηματικών έγραψε 19,3. «Την τελική απόφαση να σπουδάσω στο τμήμα Μαθηματικών την πήρα στην Γ’ Λυκείου. Μέχρι τότε ήμουν ανάμεσα στο Μαθηματικό και στην Πληροφορική. Μεταξύ των δύο επέλεξα τελικά το Μαθηματικό, επειδή θεώρησα πως θα αποκτούσα ευρύτερο φάσμα γνώσεων και πολύ δυνατές θεωρητικές βάσεις, έτσι ώστε αν στο μέλλον ήθελα να ασχοληθώ και με την Πληροφορική, να μπορούσα άνετα να το κάνω», εξηγεί.

Δεν παραλείπει, δε, να εκφράσει την ευγνωμοσύνη της στους καθηγητές που είχε στο Λύκειο. «Μπορώ να πω πως ήταν εκείνοι που με ενέπνευσαν να ασχοληθώ με το αντικείμενο και να επιλέξω τελικά να σπουδάσω Μαθηματικά. Επιπλέον, μου έδωσαν τις κατάλληλες βάσεις για να μπορέσω να συνεχίσω τις σπουδές μου, επομένως πιστεύω πως είναι δίκαιο να λέω ότι ένα κομμάτι της επιτυχίας μου οφείλεται σε αυτούς και ότι τους είμαι ευγνώμων».

«Οι σπουδές και ο δρόμος προς το ακατόρθωτο»

Πόσο δυσκολεύτηκε; «Έχω πάρει 43 10άρια. Δεν υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο μάθημα που να με δυσκόλεψε περισσότερο από τα άλλα. Ωστόσο, μπορώ να πω με σιγουριά πως τα πιο δύσκολα 10άρια που πήρα ήταν στα μαθήματα που έδωσα τον καιρό της καραντίνας, με τις εξ αποστάσεως εξετάσεις. Ίσως πολλοί να πίστευαν το αντίθετο, όμως πραγματικά εκείνη την περίοδο και η δυσκολία των θεμάτων ήταν αισθητά αυξημένη σε σχέση με αυτή των διά ζώσης εξετάσεων, αλλά και η κακή ψυχολογία μου με εμπόδιζε να ασχοληθώ με τη μελέτη μου όσο άλλοτε συνήθιζα», απαντά.

 «Ψήφος εμπιστοσύνης στο δημόσιο πανεπιστήμιο»

   Η Ελίνα Χατζηδημητρίου θεωρεί ότι τα εφόδια που της έδωσε το ΑΠΘ είναι εφάμιλλα εκείνων που θα της προσέφερε οποιοδήποτε μεγάλο πανεπιστημίου στο εξωτερικό, κάτι που προκύπτει και από τα σχέδια της για μεταπτυχιακές σπουδές στο Αριστοτέλειο.

«Βασιζόμενη σε γνώμες συμφοιτητών μου που συνέχισαν τις σπουδές τους στο εξωτερικό, πιστεύω πως το Τμήμα Μαθηματικών του ΑΠΘ διαθέτει πολύ δυνατό πρόγραμμα προπτυχιακών σπουδών, που θα μπορούσε ίσως να ανταγωνιστεί ακόμα και άλλα μεγάλα πανεπιστήμια», σημειώνει.

Πηγή: www.alfavita.gr