Η πραγματικότητα και τα δεδομένα αποκαλύπτουν την αρνητική κατάσταση που επικρατεί και στις προνοιακές παροχές, παρά τις προσπάθειες της κυβέρνησης να πείσει ότι δήθεν ενδιαφέρεται για την στήριξη της οικογένειας και την επίλυση του δημογραφικού προβλήματος.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurοstat, η Ελλάδα βρίσκεται στην προτελευταία θέση στην Ευρωπαϊκή Ένωση -μόνο πάνω από τη Βουλγαρία- σχετικά με το ύψος των οικογενειακών επιδομάτων. Προτελευταίοι είμαστε και στην αγοραστική δύναμη, μόλις μία θέση πριν τη Βουλγαρία.
Ειδικότερα, το μέσο οικογενειακό επίδομα στη χώρα μας για το 2021 ήταν 243 ευρώ, όταν το μέσο ευρωπαϊκό επίδομα στην ΕΕ ήταν 777 ευρώ. Μικρότερο και από το ένα τρίτο δηλαδή! Στην ίδια λογική, τα οικογενειακά επιδόματα στην Ελλάδα αποτελούν το 4,6% των συνολικών κοινωνικών δαπανών, ενώ στην ΕΕ το αντίστοιχο ποσοστό οριοθετείται στο 8,3%. Επιπλέον -πάλι για το 2021- η μέση δαπάνη για κοινωνική προστασία ανά κάτοικο στην Ελλάδα ήταν μικρότερη από το 50% του μέσου όρου της ΕΕ.
Προφανώς, από τα παραπάνω στοιχεία προκύπτει ότι η στήριξη και ενίσχυση της οικογένειας δεν είναι στις βασικές προτεραιότητες της κυβέρνησης, που επιδίδεται μόνο σε λόγια και υποσχέσεις, δίχως κανένα ουσιαστικό αντίκρισμα. Όμως με αυτόν τον τρόπο, δεν μπορεί να παραχθεί ουσιαστική κοινωνική πολιτική, ούτε να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά το δημογραφικό.
Για τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, το κράτος κοινωνικής πρόνοιας και η οικογένεια αποτελούν σημεία αναφοράς και αναγκαιότητες. Μεταξύ άλλων, επιδιώκουμε:
- αύξηση του επιδόματος μητέρας για το δεύτερο παιδί και διεύρυνση των εισοδηματικών κριτηρίων χορήγησης,
- δωρεάν ένταξη όλων των παιδιών σε βρεφονηπιακούς σταθμούς με διευρυμένο ωράριο,
- δημιουργία Τράπεζας στέγης για τη χορήγηση οικονομικά προσιτής κατοικίας σε νέες οικογένειες,
- διπλασιασμός επιδότησης ενοικίου σε νέες και νέους 25-44 ετών, με διεύρυνση εισοδηματικών κριτηρίων ένταξης,
- αντικατάσταση του πτωχευτικού νόμου της ΝΔ με ένα ολιστικό πλαίσιο ρύθμισης του ιδιωτικού χρέους, με υποχρεωτικότητα για τους πιστωτές και προστασία της πρώτης κατοικίας, της επαγγελματικής στέγης και της αγροτικής γης,
- αναστολή πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας για ακίνητα έως 300.000 ευρώ μέχρι την νομοθέτηση του ολιστικού πλαισίου ρύθμισης του ιδιωτικού χρέους.
Αυτό που χρειαζόμαστε, λοιπόν, είναι ένα ολιστικό σχέδιο που θα στηρίζει στην πράξη την οικογένεια και θα κάνει ουσιαστικές προσπάθειες επίλυσης του δημογραφικού προβλήματος, ιδίως τώρα, μέσα στη γενικευμένη ακρίβεια και αισχροκέρδεια που κατατρώει τον μισθό, τη σύνταξη και το εισόδημα. Η κυβέρνηση έχει αποδείξει ότι δεν ενδιαφέρεται για όλα αυτά. Στις ευρωεκλογές της 9ης Ιουνίου μπορούμε να της στείλουμε το μήνυμα ότι δεν ανεχόμαστε τέτοιες επιλογές.