Ο Φεβρουάριος μας αποχαιρετά και η άνοιξη σιγά σιγά μπαίνει στην ζωή μας για ακόμη φορά σηματοδοτοτοντας την περίοδο της ανανέωσης, της καρποφορίας και της αλλαγής.
Πόσες πρέπει να περάσουν όμως για να πάρουμε απόφαση ότι χωρίς σωστές αποφάσεις και τόλμη δεν θα αλλάξει τίποτα.
Η συγκεκριμένη άνοιξη είναι ιδιαίτερα σημαντική μιας και ξεκινάει η προεκλογική περίοδος επίσημα και όλοι μας πρέπει να δώσουμε την βαρύτητα που της αξίζει αφού η οποιαδήποτε απόφαση μας θα επηρεάσει το μέλλον μας για τα επόμενα χρόνια.
Ο τόπος μας επιτέλους χρειάζεται μια «άνοιξη» , ειδικότερα για τα παιδιά μας που εν κατακλείδι μεταναστεύουν και όσα μένουν υποφέρουν από τις δικές μας αποφάσεις.
Για να καρποφορήσει το δέντρο της ανάπτυξης θέλει δουλειά από όλους μας. Πρώτα ατομική και μετά συλλογική. Χρειάζεται κότσια, θάρρος των ευθυνών, γνώσεις, σεβασμό και υποχρέωση προς τα παιδιά μας.
Τα παιδιά που μας κοιτάνε στα μάτια και περιμένουν να πάρουν την σκυτάλη, ξέρω πολύ καλά σαν ενήλικας πως είναι να απογοητεύεσαι από αυτούς που επέλεξες να εργαστούν για την κοινωνία. Γνωρίζω πως είναι να σου υπόσχονται άνθρωποι που δεν είχαν καμία διάθεση και γιαυτό συμμετέχω.
Ναι, συμμετέχω όπως πρέπει να κάνουμε όλοι. Συμμετέχω με την ψήφο μου αρχικά και στην συνέχεια ως υποψήφια διότι ξέρω ότι θα εργαστώ και όταν θα με κοιτάξουν οι νεότερες γενιές θα τους δείξω τα χέρια μου και θα πω εγώ προσπάθησα, τώρα σειρά σας.
Εμείς είμαστε η «άνοιξη» του τόπου μας. Εμείς είμαστε η γενιά που θα έχει τα κότσια να δώσει στην επόμενη την σκυτάλη για την σκάλα της ζωής.
Κορτέση Άννα
