Σύμφωνα με τη θεωρία το κοινωνικό κόστος αναλύεται σε Άμεσο Ιατρικό κόστος, Άμεσο μη Ιατρικό κόστος, Έμμεσο κόστος και Αόρατο κόστος.
Όσον αφορά το άμεσο Ιατρικό κόστος για την Πανδημία θα συμπεριλαμβάναμε θέματα όπως: α) Τη διάγνωση του COVID -19, test rapid, PCH, κόστος εργαζομένων για τη λήψη και τη διάγνωση κλπ., β) Την προστασία από την πανδημία, όπως το κόστος των εμβολίων, το κόστος των Ιατρών, Νοσηλευτών και άλλων επαγγελματιών για τον εμβολιασμό, τα ειδικά ψυγεία ή το κόστος των εμβολίων, κλπ γ) Τη θεραπεία του COVID-19, φάρμακα, αγωγή με κοκτέιλ φάρμακα ή αντισώματα, κόστος Νοσηλείας σε ΜΕΘ ή σε Νοσηλεία COVID-19 κλπ, δ) Εξοπλισμός Διάγνωσης και θεραπείας, Ιατρικός εξοπλισμός ΜΕΘ και Νοσοκομείων κλπ.
Όσον αφορά το Άμεσο μη Ιατρικό κόστος θα συμπεραμβάναμε θέματα όπως: α) Μετακινήσεις ανθρώπων για διάγνωση, εμβολιασμό ή θεραπεία, β) Ειδική διατροφή για ασθενείς, γ) Οικιακή νοσηλεία δ) Κόστος τεστ, διαγνωστικών εξετάσεων από ασθενή, κόστος νοσηλείας ή χρόνιων επιπλοκών από τον ασθενή κλπ.
Όσον αφορά το Έμμεσο κόστος θα παίρναμε υπόψη κόστη όπως: α) Μείωση εισοδήματος από την καραντίνα ή την θεραπεία ή την πολιτική lockdown ή άλλες πολιτικές για μείωση της διασποράς της πανδημίας κλπ β) Τις εισοδηματικές επιπτώσεις στην οικογένεια ή στο περιβάλλον του ασθενή ή της πολιτικής lockdown κλπ γ) Τις επιπτώσεις στην παραγωγή συνολικά στην κοινωνία από τις εφαρμοζόμενες πολιτικές κατά της διασποράς του ιού.
Όσον αφορά το Αόρατο κόστος θα συζητούσαμε για: α) Τις ενδεχόμενες ψυχοκοινωνικές επιπτώσεις των ανθρώπων που είναι ασθενείς ή των ανθρώπων που μπαίνουν σε καραντίνα και φυσικά συνολικά για τις επιπτώσεις στην ψυχολογία των παιδιών, των ενήλικων από τη συνεχόμενη καραντίνα, β) Την ποιότητα ζωής συνολικά και ειδικά για τους ασθενείς, γ) Τις επιδράσεις στην οικογένεια (ενδοοικογενειακή βία, σεξουαλική βία κλπ) την εκπαίδευση και τις επιδράσεις στην εργασία.
Ειδικά για την εργασία και την οικονομία η επίδραση της πολιτικής καραντίνας μπορεί να διαμορφώσει σύμφωνα με το κοινωνικό κόστος και την πολιτική “Ανοσίας της αγέλης”, που μερικές χώρες, όπως η Σουηδία, δεν ακολούθησαν σκληρά μέτρα κλεισίματος της οικονομίας και της αγοράς, υιοθετώντας την άποψη οτι το κοινωνικό κόστος στην οικονομία είναι μικρότερο από το κοινωνικό κόστος από την υιοθέτηση μέτρων καραντίνας.