Έχει περάσει ένας χρόνος από τις καταστροφικές πυρκαγιές του
περσινού καλοκαιριού που κατέκαψαν την Ηλεία για ακόμη μία φορά,
μετά τις φονικές πυρκαγιές του 2007.
Σε αυτούς τους 12 μήνες, όχι μόνο δεν υπήρξε η εκπόνηση και η
υλοποίηση ενός ειδικού σχεδίου ανασυγκρότησης του πολύπαθου
νομού μας, αλλά δεν δρομολογήθηκαν ούτε τα πλέον στοιχειώδη και
βασικά. Μόνο περιορισμένες, ανεπαρκείς και καθυστερημένες
ενέργειες υπήρξαν, οι οποίες σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να
ανακουφίσουν τους πληττόμενους συμπολίτες μας που το έχουν τόσο
πολύ ανάγκη.
Εδώ και ένα χρόνο, πυρόπληκτοι που είδαν το βιός τους να γίνεται
στάχτη, μάταια προσμένουν πραγματική στήριξη και ενίσχυση. Ακόμα
περιμένουν να αποζημιωθούν για τις τεράστιες ζημιές που υπέστησαν
στο φυτικό κεφάλαιο και την απώλεια του αγροτικού τους εισοδήματος.
Μια απώλεια, η οποία θα διαρκέσει για τουλάχιστον 7 χρόνια, μέχρι οι
καλλιέργειες να γίνουν ξανά πλήρως παραγωγικές. Ενώ υπάρχουν και
παραγωγοί που δεν έχουν λάβει ούτε καν την προκαταβολή της
αποζημίωσης.
Η μεγάλη πλειοψηφία όλων αυτών των ανθρώπων ζει και στηρίζει τις
οικογένειες από την ενασχόληση με την αγροτική γη. Πως θα
μπορέσουν, λοιπόν, να επιβιώσουν δίχως εργασία και εισόδημα; Πως
θα μπορέσουν να ανταποκριθούν, ιδίως τώρα, μέσα σε κλίμα
πρωτοφανούς ακρίβειας σε βασικά είδη και υπηρεσίες πρώτης
ανάγκης; Τώρα, που υπάρχουν τεράστιες ανατιμήσεις στο ηλεκτρικό
ρεύμα και στα καύσιμα, στα τρόφιμα, στις πρώτες ύλες, στα
αγροεφόδια, στις μεταφορές και στα ενοίκια;
Οι επαγγελματίες και οι επιχειρήσεις των περιοχών αυτών πως θα
κρατήσουν τα μαγαζιά και τις παραγωγικές μονάδες τους ανοικτές
χωρίς καμία μέριμνα για τη ρευστότητα και τη ρύθμιση των οφειλών
τους;
Οι κάτοικοι πως θα μείνουν στον τόπο τους που χτυπιέται από
επαναλαμβανόμενες καταστροφές;
Ταυτόχρονα, στην πυρόπληκτη Εύβοια έχει αναγγελθεί σχέδιο στήριξης
και αποκατάστασης, μαζί με μέτρα αναστολής και διευκόλυνσης
πληρωμών, αλλά και απαλλαγών. Για την Ηλεία τίποτα από όλα αυτά
δεν δρομολογείται και ακόμα περιμένουμε τις αποζημιώσεις. Ο νομός
μας έμεινε εκτός οριζοντίων μέτρων στήριξης, δίχως στοχευμένο πλάνο
αποκατάστασης και ανασυγκρότησής του.
Το σίγουρο, πάντως, είναι ότι δεν αντέχουμε άλλη αδιαφορία, κοροϊδία
και εμπαιγμό. Δεν ανεχόμαστε να παραμένουμε αόρατοι για τους
κυβερνώντες, που όχι μόνο δεν δημιουργούν στο νομό, αλλά συνειδητά
του στερούν ακόμα και αυτά που είχε, τον οδηγούν σε συρρίκνωση και
τον βυθίζουν σε τέλμα. Όμως, σύντομα θα επέλθει η αναγκαία πολιτική
αλλαγή, για να πάρει ανάσα η Χώρα και να επιστρέψει στην κοινωνική
πλειοψηφία η ελπίδα και η προοπτική. Για να μπορέσει να έχει και ο
τόπος μας αυτά που του αξίζουν με σχέδιο και υλοποίηση.