Το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε, ήταν μέρες τρόμου για την περιοχή μας. Το νερό ήταν μαύρο, την Κυριακή δεν είχε καθόλου νερό στις βρύσες, πολλοί είπαν ότι ήταν σοκολάτα, δώρο της Δημαρχίας…
Όταν έκανες μπάνιο όμως καταλάβαινες τη λάσπη, τη βρωμιά, την αίσθηση ότι όσο σαπούνι και να βάλεις, πάλι είσαι βρώμικος. Τελικά τη Δευτέρα είχαμε νερό λίγου καλύτερου χρώματος… Για την ποιότητα του νερού, δεν ξέρουμε.
Αυτό που βλέπουμε είναι η μεγάλη ταχύτητα να βουλώσουμε τρύπες, λακούβες, εκκρεμότητες, να καλλωπίσουμε λίγο την πόλη. Για τα χωριά τι κάνουμε; “Ρίχνουμε τόνους χαλίκι, τόνους τσιμέντο και όποιον υπογράψει στην παράταξη. Όπως τα λέει και ο πρόεδρος του Γερακίου… Θα προλάβει άραγε;
Γιατί πρέπει να ολοκληρώσει τα έργα αυτά πριν τις 31 Αυγούστου… Και το καλύτερο; Να έχει πληρώσει τους εργολάβους πριν τελειώσουν οι εκλογές, δηλαδή στις 8 Οκτωβρίου. Θα προλάβουν να πληρωθούν;
Γιατί αν δεν πληρωθούν εκτός από τα παράπονα αυτώνπου δεν πήραν χαλίκι ή τσιμέντο, θα έχει και παράπονα από τους εργολάβους και τους αγοραστές. Για το καλό του το λέω.
Από την άλλη μεριά τα επιτελεία ετοιμάζονται για τη μητέρα των μαχών τον Ιούλιο: Τα πανηγύρια. Εκεί θα φανεί ποιος έχει κόσμο, μπούγιο, περνάει στον κόσμο και φυσικά ποιος κερνάει και ποιος έχει τον αέρα. Μάλλον οι μισοί από τους τέσσερις υποψηφίους στο Δήμο Ήλιδας θα φάνε πολύ σκόνη…
Όπως πολύ σκόνη πέφτει τώρα τελευταία με τους δημοτικούς συμβούλους που είχαν ασχοληθεί το 2019 και δεν έχουν αποφασίσει τι θα κάνουν. Τα ίχνη χάνονται και τσουπ ξαναβρίσκονται…Μία στα Δουνέικα μία στο Χάβαρι. Προτείνω: Μαζέψτε τα ΜΜΕ να πιούμε καφέ όλοι μαζί ρε παιδιά…Να μην γράφουμε κουτσομπολιά.
Γιατί τα κουτσομπολιά είναι το αλάτι στην σημερινή κοινωνία. Είναι η γεύση των κοινωνικών επαφών. Το κακό είναι το πολύ αλάτι. Κάνει κακό στον οργανισμό…