Το Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας είναι ένα διαρθρωτικό εργαλείο, που θα έπρεπε να έχει ως στόχο την υποστήριξη του πράσινου και ψηφιακού μετασχηματισμού και να καταστήσει την Ελληνική οικονομία και κοινωνία, πιο ανθεκτική στις κρίσεις και περισσότερο δυναμική.
Όπως φαίνεται και από το παραπάνω Γράφημα η πορεία του Ταμείου δεν είναι η αναμενόμενη. Το 2021 οι δαπάνες, οι οποίες πραγματοποιήθηκαν, ανήλθαν στο 19% του αναθεωρημένου ποσού απορρόφησης και στο 12% της αρχικής προϋπολογισθείσας δαπάνης. Ανάλογη είναι η πορεία του Ταμείου και το 2022. Το πρώτο εξάμηνο του 2022 έχει απορροφήσει το 28% της συνολικής για το έτος προϋπολογισθείσας δαπάνης, όπως αυτή εγγράφηκε στον Κρατικό Προϋπολογισμό. Ήδη από το πρώτο εξάμηνο δηλαδή, καταγράφεται υστέρηση που πλησιάζει το 50% της μισής δαπάνης, που έχει προϋπολογιστεί για το σύνολο του έτους. Θα πρέπει να επισημανθεί ότι το Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας είναι εμπροσθοβαρές. Έχει σχεδιαστεί δηλαδή, ώστε οι μεγαλύτερες απορροφήσεις να πραγματοποιηθούν τα πρώτα χρόνια λειτουργίας του. Υπενθυμίζεται επίσης, ότι ο σχεδιασμός όπως και ο προϋπολογισμός του Ταμείου είναι αποτέλεσμα κυβερνητικών επιλογών.
Οι αριθμοί υπαγορεύουν ένα δίλημμα.
Ανικανότητα ή Παλαιοκομματικά παιχνίδια, με ένα τόσο σοβαρό θέμα;
Δεν μπορεί η κυβέρνηση να διαχειριστεί μία τόσο σοβαρή κατάσταση ή προσπαθεί να συγκρατήσει το Ταμείο ώστε να το χρησιμοποιήσει την προεκλογική περίοδο;
Το πιο πιθανό είναι να ισχύουν και τα δύο. Όπως και να είναι πάντως το «παιχνίδι» γίνεται πολύ επικίνδυνο.
Το Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας δεν είναι πολιτικά ουδέτερο. Χρειάζεται εθνική στρατηγική, διαφάνεια και πάνω απ΄ όλα κοινωνικό πρόσημο και κοινωνική δικαιοσύνη (π, ώστε να καταστεί εργαλείο ανάπτυξης. Οι λύσεις που πρέπει να δοθούν πρέπει να είναι στρατηγικές και θεσμικές και όχι λύσεις που ενδιαφέρουν παρά ελάχιστους, όπως η διάρθρωση της Επιτροπής Παρακολούθησης. Οι λύσεις αυτές κινδυνεύουν, με βάση και τη σχετικά πρόσφατη εμπειρία, να θεωρηθούν ως «δώσε και σε μένα Μπάρμπα».
Ένα χρήσιμο εργαλείο που θα μπορούσε να συμβάλλει στην ανάκαμψη της Ελληνικής οικονομίας, είναι κρίμα να συνθλιβεί στην ανικανότητα του κυρίαρχου πολιτικού προσωπικού και στους μικροπολιτικούς του σχεδιασμούς. Η διέξοδος δεν μπορεί να είναι παρά πολιτική και αυτή θα τη δώσει ο κυρίαρχος Ελληνικός λαός.
Κλείνοντας οφείλω να επισημάνω πως το ζήτημα των υποκλοπών (απαράδεκτη αντιδημοκρατική ενέργεια της σημερινής κυβέρνησης ) αποτελεί μείζον ζήτημα δημοκρατίας, διαφάνειας , προστασίας θεσμών και προσώπων που έχει εκθέσει την χώρα μας διεθνώς και θέτει σε κίνδυνο ακόμα και την καταβολή των δόσεων του Ταμείου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας από την πλευρά της Ευρώπης, με αποτελέσματα ακόμα τραγικότερα για την πολύπαθη οικονομία μας.
Τώρα πλέον που αποκαλύφθηκαν, είναι πλέον αναγκαίο όσο ποτέ να απαλλαγούμε το συντομότερο από αυτούς…
Στο χέρι μας είναι…
Νίκη Κοκκαλιάρη
Πολιτικός Μηχανικός M.Sc